Zuidelijk sociaal

In Nederland gaan we prat op onze sociale zekerheid. Inderdaad een heeel mooi en goed systeem. Maar of dat de Nederlanders zelf ook socialer maakt in hun gedrag vraag ik me weleens af? Hoe worden wij meestal omschreven? Als nuchter en direct. Minder positief verwoord, zou je het ook lomp en eigengereid kunnen noemen. Ik word op straat vaak geholpen door voorbijgangers, absoluut geen klachten over. Maar steeds als ik in het buitenland ben, valt me iets op. Buitenland moet dan wel flink wat zuidelijker zijn. Zo waren we begin juni in Italië. Heerlijk weekje vakantie. Ik werd getroffen door de vanzelfsprekendheid waarmee men mij net een beetje extra hielp. Op een zeer subtiele manier, geen grote gebaren, kleine dingetjes. Je koffie voor je op tafel zetten een even je hand pakken en aanwijzen waar het staat. Een extra servetje brengen bij een moeilijker eetbaar gerecht zonder dat je er om vraagt. Niet drie keer omkijken als wij (ik geef toe we zijn best een bezienswaardigheid die lange, super blonde en blinde) familie. Hier neemt men het voor wat het is. Familie is alles, maakt niet uit in welke vorm of hoe je bent. regelmatig vertel ik ook over mijn belevenissen op drukke stations in Nederland. Ooit baande ik me een weg in de drukte. Daarbij raakte ik iemand met mijn stok. Het was een jongen in de puber leeftijd. Normaal stappen die giechelend aan de kant niet wetend wat te doen. Dit keer was het een puber van Marokkaanse komaf. Hij vroeg: "Mevrouw wat zoekt u?" En bracht mij vervolgens keurig naar mijn bus. Zich verbazend over de drukte en de andere stationsbezoekers. Aangekomen bij de bus bedankte ik hem. En hij zei: "Nee geen dank je wel mevrouw u heeft mijn dag gemaakt. Ik vind dat heerlijk om gewoon even iemand te kunnen Helpen. Daar voel ik me goed bij." En dit geval staat niet op zich zelf. Het zou dus best fijn zijn als we in Nederland iets meer van die zuidelijke cultuur zouden hebben. Dan worden we pas echt sociaal!