Neus voor details
We zitten samen achter de computer en stellen online een felicitatiekaart op. Het is niet voor het eerst dat we dit doen, toch verbaas ik me opnieuw over alle mogelijkheden. Kaarten in alle soorten en maten, afbeeldingen en categorieën. Als we een geschikte hebben, begint het samenstellen van de binnenkant. Ook hier is de keuze reuze. Plaatjes, tekstblokken, lettertypes, kleuren. Als ik denk dat we alles gehad hebben en mijn geduld allang op is, vraagt mijn man: “Moet de tekst gecentreerd? Hoe groot moeten de letters?” En ga zo nog maar even door. Werkelijk alles kan je instellen en aanpassen. Nooit bedacht dat een simpele kaart zoveel variatie kan hebben, voor mij is een kaart gewoon een stuk karton met een tekst erop die iemand mij voorleest. Later die dag loop ik buiten met een van onze zoons. Hij ziet iemand fietsen met een gekke muts. Ik hoor nergens een fietser. Blijkt degene zo’n 400 meter verderop te fietsen. Nooit verzonnen dat je zover kan kijken en dan ook nog dit soort ding...