Als je beleefd bent...

als je beleefd bent, mag je alles vragen.... Dat deze uitspraak klopt, ondervind ik regelmatig. Routes die ik veel loop, ken ik feilloos. Slechts een kleine verandering op mijn weg kan flink roet in het eten gooien. In zo'n geval ben ik altijd heel blij met hulp van (on)bekende voorbijgangers. Want waarom zou ik moeilijk doen als het makkelijk kan. Ingewikkelder wordt het wanneer ik voor het eerst naar een nieuwe plek moet. Zeker als zo'n route eenmalig nodig is. Dan zijn er verschillende opties. De meest makkelijke is, neem een taxi en laat je voor de deur afzetten. Deze werkt prima, vooral in geval van tijdgebrek. Helaas is deze optie duur en niet uitdagend. Om iets aan de prijs te doen, is de regiotaxi een alternatief. Dan moet je wel zeker weten dat je ergens niet op tijd hoeft te zijn. De marges qua tijd zijn ruim en het voelt vaak toch een beetje als het busje waarmee mede-gehandicapten en oudjes worden vervoerd. Het zal wel arrogant zijn, maar ik voel me daar als "werkende, blinde vrouw" altijd wat misplaatst. De optie die ik meestal kies, is openbaar vervoer en zelf zoeken. Afhankelijk van de bestemming, de hoeveelheid overstaps en de tijdsdruk, kan je het net zo spannend maken als je zelf wil. Vorige week had ik een afspraak ergens in Zeist. Raadpleging van OV9292 leerde me dat er vele wegen naar Zeist leiden. Ik koos voor degene met de minste overstaps. Met de snelbus naar het WKZ en daar overstappen. Onduidelijk was of ik bij het overstappen naar de andere bushalte moest of gewoon kon blijven staan. Dus meteen degene die samen met mij uitstapte aangesproken. En ja, deze mevrouw wist dat ik naar de overkant moest en liep zelfs even met me mee. De volgende uitdaging was spannender. Bij het WKZ stopt ongeveer iedere minuut een bus. Hoe wist ik welke de mijne was om mijn reis te vervolgen? Bij de bushalte was het niet druk. De mensen die er stonden, wachtten allen op een ander busnummer dan dat van mij. Bovendien vertrok hun bus eerder. Tja, wat nu. Ik besloot een buschauffeur te vragen of hij zijn collega wilde inseinen. Dat deed hij en een paar minuten later stopte de goedebus netjes voor mijn neus. Aangekomen in Zeist moest ik nog een stukje lopen. Mijn Echtgenoot had de avond ervoor voor mij op google streetview bekeken hoe de huidige situatie was. Lang leve GPS en google maps. Wetend hoe de situatie was, navigeerde ik recht op mijn doel af. Voor het laatste stukje gebruikmakend van de hulp van een voorbijganger die me bij de goede deur bracht. "als je beleefd bent, mag je alles vragen...en kom je overal!"