Pratende spiegel

"wat zal ik vandaag eens aantrekken?" Een vraag die ieder vanons zich weleens stelt. Als je niet zelf ziet of je met jou combinatie voor de dag kan komen, is dat soms lastig. Het kan natuurlijk wel. Simpelweg onthouden welke combinaties passen. Of de goede combinaties bij elkaar in je kast hangen. De vraag die blijft, wat draag ik waar en wanneer. Overdressed zijn op je werk ofwel te netjes gekleed, voelt niet fijn. Jij in een spijkerbroek en trui en de anderen op chique, is nog ongemakkelijker. De enige manier om erachter te komen, vragen, vragen, vragen. En dan wel aan verschillende mensen, want zoveel mensen zoveel smaken en meningen. Iets nieuws kopen, is een andere uitdaging. Hoe modieus wil je zijn? Hoe was het ook weer, mogen gympen onder een rokje wel of niet. Even om je heen kijken en je eigen conclusie daaruit trekken, is voor mij niet weg gelegd. Ook hier is de remedie navraag doen. Ik ben best een beetje ijdel. Vind het juist omdat ik blind ben belangrijk goed gekleed te zijn. Het idee alleen al dat iemand zou denken "ach ze ziet het toch niet dus het gaat er bij haar vast alleen om of het lekker zit". Daar gruwel ik van. Ja, ja, ik weet het er zijn heel veel mensen ziende blind als het om mode gaat. Dus waar maak ik me zo druk om? Noem het trots, ijdelheid of prioriteit. "Kleren maken de vrouw!" Een ander vooroordeel is dat mannen veel minder kijk op kleding hebben dan vrouwen. Pech voor mij dan want ik heb drie mannen hier in huis. Toch niet.... tegenwoordig ontvang ik ongevraagd en soms ongezouten kledingadvies als ik 's morgens beneden kom. Mijn zoons laten er geen twijfel over bestaan wat ze van mijn outfit vinden. "mama, doe of een langer jurkje aan of een korter vestje. Zo kan het echt niet!" "hallo mam, weet je het nu nog niet! Je shirt moet over je broek dat doet iedereen." Maar ook, "heej mam wat zie jij er mooi uit vandaag, heb je een belangrijke afspraak op je werk?" "die schoenen zijjn echt super cool die zou ik ook wel willen." Ik beschik dus sinds kort over een pratende spiegel. Voor zolang het duurt dan. Want als de puberteit inzet, is natuurlijk alles wat ik draag per definitie stom! Voor nu ben ik er heel blij mee en heb ontdekt dat ze er "kijk" op hebben. (Deze column is gepubliceerd via www.unieksporten.nl)

Reacties

Populaire posts van deze blog

Het beestje bij de naam noemen

Een mix van nagelnieuw en eerder gezien

Commissiedebat