Hoofd leeggewaaid

Heerlijk, zo’n weekje vrij, daar was ik wel aan toe. Mijn hoofd leeg. Alle werk-to-do-lijstjes eruit. De storm hielp mee. Twee dagen lang werd mijn hoofd leeggewaaid. Leunend tegen de wind lopen, de storm om het huis horen razen en wegzetten wat omwaait. Vorige week was mijn laatste werkdag bij visio. Ik had de storm wel even nodig. Nodig om dat overvolle hoofd van mij leeg te blazen, om mij los te rukken van al die mails, to do’s en afspraken. Nodig om volgende week een frisse start te maken met mijn nieuwe baan bij de Vrije Universiteit.

Mijn lege hoofd zorgt er ook voor dat ik echt even aandacht heb voor mijn gezin. Een hele zonddagmiddag samen met onze oudste helpen met huiswerk. Overhoren, uitleggen, samenvatten, maar vooral het samen vatten. Samen bezig zijn en hardop denken. Even echte aandacht. Natuurlijk heb ik die normaal gesproken ook voor hem, maar vandaag voel ik rust. Ik heb de tijd, hoef nergens heen, word niet afgeleid.

De volgende dag heeft onze jongste studiedag. Meestal iets waar we van te voren zaken voor regelen. Nu ben ik gewoon thuis. We besluiten naar de bioscoop te gaan. Zo zit ik op maandagmorgen ineens samen met hem bij de film.

De avond erop openavond op een van de middelbare scholen waar we willen gaan kijken. Geen gerace, we eten op tijd en zijn veel te vroeg al aanwezig.

Nee hoor, dit is zeker geen pleidooi om het altijd zo te doen. Ik houd enorm van mijn volle leven. Mijn leven waarin ik tegelijk al die rollen naast elkaar heb. Maar zo’n paar,  dagen ontspannen, onthechten en opladen doen goed.

Zo kan ik met een leeg hoofd aan mijn nieuwe uitdaging beginnen!