Van de Gooise bossen naar de grote stad

De eerste week van mijn nieuwe baan zit erop. Een week vol indrukken, informatie en ontmoetingen. De tegenstelling kon niet groter zijn. Van een streekbus met 10 medereizigers naar een propvolle trein, van een rustige ochtend wandeling door een Gooise buurt naar een bruisende stoep vol lawaai, mensen en bellende trams. Van onderweg mensen ontmoeten die hun hond gaan uitlaten in het bos naar het oversteken van een weg met fietspaden, rijstroken en trambanen in het midden. Van je thuisgesmeerde lunch naar een bedrijfsrestaurant vol keuzes, van een kantoor met zijn tweeën naar een kantoortuin.

Ondanks al deze tegenstellingen voel ik me hier gelijk thuis. Overal studenten die aanbieden samen met mij naar het station te lopen. Onderweg leuke gesprekken over studie, tentamens en de universiteit. In plaats van in het bos manoeuvreer ik me door een jungle van fietsen om bij de ingang van het hoofdgebouw te komen, maar nooit alleen. Steeds bieden voorbijgangers aan een handje te helpen. Zelfs de mannen van de stadshandhaving lopen op een ochtend mee. Als zij wel heel ver rechtdoor wandelen, opper ik dat we volgens mij het goede gebouw voorbij zijn. Eerst wordt dit in ras echt Amsterdams ontkend. Als ik zeg dat ik niet op weg ben naar het ziekenhuis, slaat de twijfel toe. Een passerende student biedt uitkomst. Ik had gelijk, we zijn het hoofdgebouw straal voorbij gelopen. De mannen hebben lol. “nou mevrouw wij leren wat van u, in plaats van andersom.” Met een glimlach van oor tot oor leveren ze mij natuurlijk Op de goede plek af.

Het werk zelf heeft iets bekends. Veel van de structuren en werkzaamheden doen me denken aan mijn baan bij het RIVM. Alleen is deze organisatie veel groter. Ook hier vliegen de afkortingen me om de oren. Iedere faculteit en ieder overleg zijn eigen afkorting. Gelukkig mailt een van mijn collega’s me een lijst waar de meeste opstaan. Nu nog vooral kennismaken en inlezen. Hopelijk snel op volle kracht vooruit.