Solo tripje

Het zweet loopt over mijn rug als ik in de rij voor de receptie van het hotel sta. De heenreis was warm, lang en zonder airco in het taxibusje. Had ik dan toch beter met de trein kunnen gaan? Ik had dan vaak moeten overstappen en moeten navigeren van station naar hotel. Ik doe het niet vaak, maar dit keer had ik mezelf getrakteerd op het gemak van een deeltaxi. De dame achter de receptie is vriendelijk en helpt me een handje. Ze wijst waar ik mijn handtekening moet zetten en leidt mijn hand met mijn telefoon naar het pinapparaat. Wat ben ik blij dat ik onlangs Apple-Pay heb geïnstalleerd, dit pinapparaat heeft geen voelbare toetsen en is voor mij dus onbruikbaar geworden. Ze mogen natuurlijk alles van me weten, behalve mijn pincode! Van te voren heb ik het hotel gemaild met de vraag mij bij aankomst een korte rondleiding te geven, ook vroeg ik ze naar een handig gelegen kamer. Ik krijg een keurige uitleg waar ik de eetzaal kan vinden en mijn kamer ligt heel dicht bij de receptie aan het einde van een gang. Mijn kamer van binnen verkennen, doe ik zonder hulp. Ik loop een rondje en ontdek dat er naast het bed, een bank, tafeltje, luie stoel en bureautje staan. Op het bureautje vind ik de televisie, een nespresso apparaat en een waterkoker. Ik pak mijn tas uit en zet mijn toiletspullen in de badkamer. Eigenlijk heb ik wel zin in een kop koffie. Geen idee hoe het apparaat werkt. Ik ga op onderzoek uit en na wat proberen nestel ik me tevreden op de bank met mijn koffie. Nog even mijn telefoon opladen. Wat gek er staat geen stroom op het stopcontact. Na wat rond voelen bij de deur, stuit ik op de houder waar mijn pasje in had gemoeten. Nu doen alle stopcontacten het. Als ik op weg ga voor het diner, word ik gespot door de receptioniste die me keurig naar mijn tafeltje brengt. De ober leest het menu voor en ik geniet van het eten en de oplettendheid van het personeel. Terug op mijn kamer besluit ik nog wat TV te kijken. Opnieuw druk ik op de gok en volgens enige logica op de afstandsbediening, het duurt even, maar het lukt. Het is lang geleden dat ik alleen in een hotel ben geweest. Vroeger ging ik voor mijn werk best regelmatig in mijn eentje op pad. Het is nu best lang geleden. De volgende ochtend word ik ook bij het ontbijtbuffet keurig geholpen. Als ik mijn bagage heb verzameld, wacht ik buiten op de taxi. De zon schijnt en genietend kijk ik uit naar het volgende avontuur. De taxi brengt me namelijk naar een zingworkshop een dorp verderop.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Het beestje bij de naam noemen

Een mix van nagelnieuw en eerder gezien

De normaalste zaak van de wereld