Vergeten verschil

Ik vergeet het verschil. Het is zoiets waar ik me nooit zo mee bezig houd. Het heeft trouwens weinig zin om er steeds aan te denken, want het staat vast. Deze week, waarin ik een weekje alleen thuis ben met de jongens, is zo'n moment waarop het opduikt. Afgelopen maandag liep ik in de stromende regen met de jongens van BSO naar huis. Naast de regen waaide het flink. Ik moest mijn paraplu dus stevig vasthouden. Om dat zo effectief mogelijk te doen hield ik hem tegen de wind in schuin voor me. Ineens hoor ik de jongste die naast me onder de plu liep zeggen: "hè mama, zo zie ik niks." "O ja, dat is waar ook", gierde ik het uit. "Bij mij werkt dat altijd heel goed om niet al te veel regen in mijn gezicht te krijgen." De volgende ochtend bij het ontbijt bleek er de avond ervoor een beker de vaatwasser te hebben gemist. Even rond kijken of er nog ergens iets van vaat staat, is lastig. Niet dat het erg is en het zal anderen vast weleens gebeuren. Maar het zijn van die kleine momentjes waarop het verschil zich aandient. Het verschil van werkende en niet werkende ogen. Of dat moment van de week in het restaurant. We waren klaar en wilden afrekenen. De aandacht trekken van een serveerster. Blijkbaar kan mijn oudste zoon dat een stuk effectiever dan ik. Want ineens hoor ik hem vragen: "mevrouw, mogen we misschien afrekenen?" Het voelt heel dubbel. Aan de ene kant trots. Kijk, hij wordt al heel zelfstandig. Aan de andere kant voelt het als de onbeholpen blinde moeder. "Dat was mijn tekst." Mijn kinderen zijn zelfstandig. Niks mis mee, zo ben ik zelf ook groot gebracht. En toch..... De bus naar de orthodontist doet er 3 keer zolang over, Dus alleen op de fiets is dan echt veel sneller. Net als alleen terug lopen van een vriendje in de buurt of snel even bij de supermarkt iets halen dat op is. Ik vergeet alleen steeds dat het bij ons thuis daardoor vaak net even anders gaat. En zo'n week zonder goedziende papa in de buurt die deze verschillen meestal opheft, laat me voelen dat er toch echt een verschil is. Al heb ik de snoepjes die stiekum gepakt worden en die blik op de mobiele telefoon dan feilloos door. Ik mis weleens wat.