Een mix van nagelnieuw en eerder gezien

De eerste weken zijn intensief. Vier dagen reizen in volle treinen, veel lezen en kennismaken. Allerlei documenten en systemen probeer ik de doorgronden. Veel is opgemaakt in formats. Voor een goedziende lezer ideaal, maar met mijn brailleleesregel verdwaal ik er in. Rapportages van alle faculteiten en diensten vliegen over mijn scherm. Waar begin je met lezen in zoveel informatie? De zoekfunctie helpt. Ik spring door de stukken en lees hier en daar een paragraaf. Het gaat bijvoorbeeld over onderwijs, onderzoek en valorisatie. De eerste ken ik niet zo goed, maar de tweede en derde heb ik vaker op mijn bureau gehad in mijn werkzame leven. Het gaat over bedrijfsvoering, hoe kan dat het meest efficiënt? En over de nieuwe strategie 2021-2025 die ik mag helpen implementeren. Hier lees en hoor ik dan weer veel bekends. Het gaat over ondernemend, duurzaam en divers. Het woord “lef” doet me meteen denken aan de RIVM strategie. Ook het “wendbaar” klinkt me bekend in de oren uit mijn Visio jaar.

Verder ontdek ik dat netwerken van oude en nieuwe collega’s overlappen. Soms volslagen logisch, zoals bij duurzaamheid, soms verrassend. Een uurtje met een ICT-er achter mijn laptop zorgt ervoor dat ik een aantal systemen zonder al te veel gedoe kan gebruiken. Een paar andere systemen ga ik komende week eerst zelf bekijken qua toegankelijkheid. Daarna maar zien of er slimme instellingen bestaan om de grootste hobbels te kunnen nemen.

Het is een rijdende trein waar ik ingestapt ben. Vergaderverzoeken vullen mijn agenda, planningen staan vast en mijn mailbox stroomt vol.

De weg vinden in onze kantoortuin lukt verrassend goed. Gelukkig heb ik een vaste plek en hebben meer collega’s hun “vaste flexplek.” En als ik toch mijn bureau voorbij loop, is er altijd wel een collega die me bijstuurt. Dwars door de hal van het hoofdgebouw blijft nog even oefenen. Een van mijn collega’s loopt een paar keer met me heen en weer en geeft handige herkenningspunten. Toch loop ik de volgende ochtend niet helemaal de goede kant op. Toevallig ziet onze rector magnificus me zoeken en neemt me mee naar onze verdieping. De campus als geheel met alle gebouwen wordt nog een uitdaging. Er schijnt wel ergens een maquette te zijn, die hoop ik binnekort onder handen te krijgen.

Net als mijn agenda vullen mijn dagen en mijn hoofd zich snel. Dagen vol van de nagel-nieuwe VU-wereld met hier en daar gelukkig een stukje dé-jä-VU!