Zondagmiddag

Het is zondagmiddag, buiten regent het. Onze twee pubers zitten vandaag gebroederlijk huiswerk te maken aan de eettafel. Veel gezelliger dan alleen boven op je kamer, vinden ze. Behendig klikt onze jongste zoon met zijn muis. Met gemak zet hij een powerpoint-presentatie in elkaar. Onze oudste worstelt zich door zijn engels en wiskunde huiswerk. Beiden zitten op een andere middelbare school. Waar de ene school veel meer lijkt op wat ik me van mijn middelbare schooltijd herinner, maakt de andere school meer gebruik van de laptop. Al wordt ook hier nog veel gewerkt met boeken en schriften. Beneden kan je bovendien terloops de hulp van je ouders benutten. Ik luister mee terwijl mijn man een wiskunde opdracht uitlegt. Aan de hand van een formule moet worden uitgerekend op welk punt de boot met een bepaalde hoogte, nog onder de brug door kan varen. Ik betrap mezelf erop dat ik zit mee te rekenen. Dit soort puzzels vind ik nog altijd leuk om te doen. Onze jongste zucht vermoeid. Als ik vraag wat er is en of ik misschien kan helpen, zegt hij geïrriteerd: “Mam dat kan jij toch niet.” Zo makkelijk geef ik me natuurlijk niet gewonnen. Ik vraag waarom hij boos is. “Op Magister staat iets anders dan op het opdrachtblad dat in de les is uitgedeeld.” Verzucht hij. “Ik weet niet wat ik nu moet volgen.” Ik vraag hem voor te lezen wat er dan precies staat. Inderdaad duidelijk is anders, constateren we. Maar we verzinnen een manier waarop het klopt. Als de opdracht klaar is, schakelt hij over naar een ander vak. Aan de hand van enkele logo’s moet hij iets over zichzelf vertellen. Via google zoekt hij het logo van zijn handbalvereniging en tekent het na. Dan vraagt hij welke afbeelding er bij zijn sterrenbeeld hoort. Goede vraag, denk ik. Hij is een leeuw, maar of het symbool ook alleen dat van een leeuw is, weet ik eigenlijk niet. Inmiddels heeft hij al iets op internet gevonden. “Veel te ingewikkeld!” roept hij uit. Hij doet een poging mij te beschrijven hoe het symbool eruit ziet. Grappig toch dat je door de ogen van je kinderen dingen te weten komt, die je je nog nooit eerder hebt afgevraagd. Later die middag stamt de oudste de trap af. “Ik krijg dat boek nooit op tijd uit.” Onze jongens zijn beiden niet van het lezen. Snel lezen kunnen ze niet en er zijn bovendien veel te veel verleidingen waardoor het bewuste boek zolang mogelijk niet wordt aangeraakt. En dan ineens is er altijd die deadline, waarop het uit moet zijn. Ik vraag om welk boek het gaat en open mijn gesprokenboeken app op mijn telefoon. De titel is snel gevonden. Ik navigeer door het boek tot ik bij het hoofdstuk ben tot waar hij is gekomen. Vervolgens druk ik op afspelen en geef hem mijn telefoon. Terwijl de stem van de voorlezer door de kamer schalt, rent hij de trap op om zijn boek ernaast te kunnen houden. Zijn leestempo gaat hierdoor omhoog en het boek komt toch nog op tijd uit. Zo zie je maar, veel van de computervaardigheden van mijn zoons kan ik absoluut niet bijhouden, maar soms biedt de techniek die ik gebruik toch de oplossing.