Elk nadeel heb zijn voordeel

Ik draai de douchekraan dicht en pak mijn handdoek. Als ik de douchecabine uitstap, hoor ik de afzuiger afslaan. Verrast loop ik naar de knoppen om hem weer aan te zetten. Blijkbaar heb ik hem per ongeluk op tien minuten gezet. Er gebeurt niks. Dan komt mijn man binnen met de melding dat de stroom is uitgevallen. Eenmaal beneden blijkt onze hele wijk op deze maandagmorgen in duisternis gehuld. Ik ga ontbijten. De warme kop thee vervang ik door een groot glas water. Onze jongste heeft inmiddels een zaklamp opgespoord, zodat hij kan zien wat hij op zijn brood smeert. Toch moppert hij over hoe onhandig het is als je niet alles kan zien. Ik moet er om lachen en plaag hem met de woorden “tja, vertel mij wat.” “Dat is niet eerlijk mam, jij bent eraan gewend.” Verzucht hij. “Zal ik je brood smeren?” bied ik aan. Maar nee, dat is natuurlijk zijn eer te na. Iedereen checkt de batterijstatus van laptop en telefoon. Net nu is bij de meeste apparaten de batterijstatus laag. Zal je altijd zien. Ik zoek mijn powerbank en check op mijn telefoon of ik iets over deze stroomstoring vinden kan. Het blijkt een grote storing in een aantal wijken. Aan een oplossing wordt gewerkt, staat in het bericht. Hoe lang het gaat duren is onbekend. Daar zitten we dan, maandagmorgen om acht uur, klaar voor een nieuwe week. Online werken en online school zal niet gaan, internet ligt eruit. Het is stil en koud in huis. Ik nestel me op de bank en ga verder in het brailleboek dat ik aan het lezen ben. Ik kom niet zo ver, want mijn drie mannen kijken me jaloers op de vingers. “Wat kan ik doen,” vraagt de oudste “Ik verveel me dood.” Mijn man legt met een zucht de krant weg die hij probeerde te lezen. Het is nog te schemerig in huis. De jongens gaan naar boven om te kijken of ze de legpuzzel verder kunnen maken. Helaas is voor het onderscheiden van de kleurverschillen op de stukjes echt meer licht nodig dus staken ze deze poging. Ondertussen proberen mijn man en ik of we iets kunnen maken dat op koffie lijkt. Water koken op het gas met oploskoffie zou moeten lukken. Als we eindelijk achterin de kast een paar doosjes oploskoffie hebben gevonden, blijkt de houdbaarheidsdatum al jaren verstreken. Toch maar thee dan? Geen idee waarom, maar ook ons gasfornuis werkt niet. Ik ga weer terug naar mijn boek. Heb ik eindelijk eens een voordeeltje. Langzaam komt er meer daglicht en kan ieder van ons weer wat zien. Rond tien uur horen we de koelkast ineens zoemen. Langzaam komen ons huis en onze wijk weer tot leven. De verwarming slaat aan, we zetten koffie en loggen allemaal in om online aan het werk en aan school te gaan. Best fijn om af en toe is in het voordeel te zijn, denk ik. Hoe zei Cruijff dat ook weer. Elk nadeel heb zijn voordeel of was het nou andersom….

Reacties

  1. Mag ook wel eens, toch?!
    Dit deed me denken aan dat we een keer op school in een weekend aan het oefenen waren voor de musical en dat we door de volledig donkere school naar het theater moesten lopen en dat jij toen het voortouw nam. "Heel handig zo'n blinde vriendin!" dacht ik toen. ;-)

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Het beestje bij de naam noemen

Een mix van nagelnieuw en eerder gezien

De normaalste zaak van de wereld