Een goede voorbereiding is het halve werk

Samen met één van mijn vriendinnen pak ik de kratten met boodschappen uit en geef alles een plek. Zij doet een poging de braillestickertjes op de verschillende pakken dubbeldrank te lezen. Helaas bleek mijn braille-lettertang vanmorgen aan het einde van zijn levensduur te zijn. Toch raadt ze goed dat SIPER vast sinaasappel-perzik is. We hebben met vier blinde vriendinnen een huisje gehuurd op de Veluwe. Het is een cadeau voor één van ons, die om initiatieven had gevraagd in plaats van om cadeautjes. Mijn man, die ons inclusief boodschappen heeft gebracht, pakt ons lijstje erbij. “Oké”, zegt hij, terwijl hij begint af te strepen. “De vaatwasser volgorde heb je, de thermostaat staat goed, de broodjeslijst vullen we zo in als de anderen er zijn. O ja, nog even de elastiekjes ophangen. “Hoe had je dat ook weer bedacht?” Aan de buitenkant van onze voordeur bevestig ik een elastiekje. Zo weten we straks zeker dat we bij het goede huisje naar binnen willen. Hetzelfde trucje volgt bij de lantaarnpaal aan het begin van ons paadje. Als ik het dikke stuk elastiek vastknoop, roept mijn navigatie dat ik mij bij huisje 93 bevind. De eerder ingevoerde herkenningspunten werken dus ook. Bij het boeken heb ik een aantal voorwaarden gehanteerd. Het park niet te ver van onze woonplaats zodat verkennen vooraf mogelijk is. Het huisje in de buurt van de uitgang en receptie. Het park heeft een bushalte voor de deur. Als iedereen er is, verdwijnt mijn man richting huis en kan ons weekend echt van start. Het huisje is ruim en we pakken onze persoonlijke spullen uit. Na het eten is het tijd om het park zelf wat verder te verkennen. De vooraf verzamelde punten in mijn navigatie werken en na een lekker avondwandelingetje staan we bij het goede huisje. De volgende dag staat er een Klompenpad op het programma. Om de wandeling lekker ontspannen te kunnen lopen, hebben we vier bekenden geregeld die ons begeleiden. Het wordt op een enorme bui na, een heerlijke wandeling. ‘s Avonds pakken we gevieren de bus richting centrum om uit eten te gaan. De terugweg doen we lopend. De serveerster van het restaurant brengt ons naar een handig punt, zodat we in elk geval een rotonde minder over hoeven. Natuurlijk doen we het niet helemaal in één keer goed op de andere rotonde, maar met wat hulp van een fietser en onze navigatie, arriveren we keurig bij ons park. Zondag hebben we een rondleiding in een bomentuin. Het is heerlijk de verschillende bladeren, stammen en vruchten te voelen en ruiken. Onze gids vindt het zelfs geen enkel probleem om ons op de terugweg bij ons huisje af te leveren. Gezamenlijk maken we een maaltijdsoepje en genieten van het mooie weer. Naast onze wandelspieren worden ook onze lachspieren flink getraind dit weekend. We vragen ons af hoeveel goedziende vrienden eigenlijk wel even de “fly on the wall” zouden willen zijn. Het leuke is, wij gebruiken alle vier dezelfde trucjes. Alles houdt zijn vaste plek, gaat soms wat langzamer, maar het komt altijd goed. Ach ja, een goede voorbereiding is nu eenmaal het halve werk.