Heimwee met een zachte G
Het eindpunt van de trein, het station ruikt naar vers gebakken wafels. Een paar treetjes naar beneden en daar staat een bus waarvan de naam van de wijk waar hij heen gaat meteen een golf van herinneringen oproept. Niet veel later lopen we over de markt, tegenwoordig autovrij en ik voel de kinderkopjes onder mijn voeten. Verderop ratelen autowielen over diezelfde kinderkopjes. De geur, het geluid, het dialect dat ik om me heen hoor, alles brengt me meteen terug naar minstens dertig jaar geleden. Natuurlijk kwam ik regelmatig terug naar mijn studentenstad, maar deze keer is extra speciaal. Ik ben hier met onze jongste zoon, een paar dagen op stap omdat hij zijn eindexamen heeft gehaald. Eigenlijk had ik een exotischer oord in gedachten toen ik vroeg of hij het leuk vond samen een paar dagen weg te gaan om zijn middelbare schooltijd af te ronden. Hij was het die resoluut met dit plan kwam en natuurlijk stemde ik in. “Mam, zullen we naar Maastricht? Ik ga nu naar mijn vervolgopleiding, w