Braille-blog

Je hoort het steeds vaker in onze doelgroep : “Let op je energie balans”. Natuurlijk als je niet of slecht ziet, kosten sommige zaken meer moeite zeker als je oogaandoening niet stabiel is. In het afgelopen jaar van thuiswerken, thuisblijven en alleen in je eigen omgeving bewegen, voelde ik me steeds lamlendiger en vermoeider worden. Mijn anders zo bruisende inspiratie was duidelijk niet thuis. Hoe kon dat nu? Geen inspanning meer voor mijn woon-werkverkeer, geen strakke schema’s om ieder gezinslid op het goede tijdstip met de juiste spullen op de goede plek te krijgen, geen drukke sociale agenda. In het begin vond ik dat heerlijk. Ik kwam weer eens echt toe aan lezen, wandelen of lekker uitslapen. Bovendien vergde de omschakeling naar digitaal werken veel van me. Na een paar maanden was het beeldbellen normaal, werd ik niet meer afgeleid door het geluid van online lessen op de achtergrond en voelde het raar als je toch een keer voor een afspraak het huis uit moest. Het werd een sleu

Als ik niet oplet, zit ik in deze coronatijd meer dan mij lief is. Geen wandeling naar het station, niet staan in de drukke spitstrein of traplopen omdat ik op de lift wachten zonde vind. De sportschool is op slot en de yogales gaat al maanden niet door. Die leuke NS-wandeling met een vriendin is op de lange baan geschoven. Elke dag bevind ik mij uren op mijn bureaustoel achter mijn laptop. Gelukkig zit ik wel op zolder, dus traplopen doe ik genoeg. Toch schreeuwt mijn hele lijf om meer beweging. De energie moet eruit. Tijdens inspanning ploppen er bij mij vaak nieuwe ideeën op. En die mis ik nu wel een beetje. Bovendien: als je thuis bent, is het zo makkelijk om lekker te blijven zitten. Dat koekje bij de koffie is zo gepakt. En daarom bedacht ik een challenge. Ik begon met het halen van een aantal stappen per dag. Elke week komen daar meer stappen bij. Om dat aantal te halen, bouw ik vaste momenten in. Voor ik aan het werk ga, tijdens de lunch en aan het einde van mijn werkdag loop i