Samen kom je verder

Onze democratie is me veel waard, als er gestemd mag worden, doe ik dat. Nu wonen wij heel toevallig vrijwel naast het stembureau dus ook praktisch gezien is het een makkie. Tel daarbij op dat dit één van de toegankelijke stembureau’s is waar ik zelfstandig mijn stem kan uitbrengen en je begrijpt meteen wat ik vanmorgen gedaan heb. Het toegankelijk stemmen gaat met een mal. Deze mal heeft de afmeting van het stemformulier. In de mal zitten gaatjes op iedere plek waar in het formulier de vakjes staan. Bovenaan de mal staan in braille de nummers van de lijsten. Je zoekt dus eerst de juiste lijst en telt daar recht naar beneden het vakje dat correspondeert bij de plek van de persoon die jouw voorkeur heeft. Ik stem bijvoorbeeld altijd op een vrouw. Er is spraakondersteuning als je wil weten welk lijstnummer welke partij heeft en ook wie er op die lijst staan. Het zoeken met die spraak duurt mij te lang dus ik had me thuis voorbereid, zodat ik meteen het goede vakje kon inkleuren. Na deze uitleg even terug naar het begin. Binnen een paar stappen sta ik al voor het stembureau. Ik loop de hal door en wordt welkom geheten door een vriendelijke dame. Zij vertelt me dat ik rechtsaf moet. (aan deze kant ligt namelijk de stem-mal, weet ik nog van de vorige keer. “nu iets naar links, ja hier weer rechts.” En zo praat ze me keurig naar de plek waar ik mijn legitimatie en stempas moet laten zien. Als ik mijn weg vervolg, is ze er weer, stopt het formulier (speciaal voor dit doel een ongevouwen versie) in de mal en vertelt waar ik het potlood vinden kan. Als ik mijn vakje heb ingekleurd, helpt ze met vouwen en gidst me met haar stem naar de bus waar ik het formulier instop. Ik vraag haar of ze me ook nog naar de uitgang wil begeleiden en check of ze het goed vindt dat ik haar arm even vastpak. “Mijn arm is laag, want ik zit in een rolstoel,” zegt ze “Is mijn schouder ook goed?” Ik leg mijn hand op haar schouder en schiet in de lach. Ik had geen idee dat zij de hele tijd al met mij mee reed. Het verklaart voor mij wel een boel. “Haha”, complimenteer ik lachend, ”nu snap ik meteen waarom je zo ontzettend duidelijk en goed hielp zonder een spoortje van moeilijk doen. Jij weet gewoon hoe je anders moet kijken.” De vriendelijke dame is blij met mijn compliment en samen slalommen we naar de uitgang. Een mooi begin van mijn dag, want samen kom je verder.