Bedrijfskleding

Regelmatig heb ik tijdens het doen van onze was, het blauwe Albert Heijn-shirt van onze oudste in mijn handen. Hij heeft daar een bijbaantje als vakkenvuller. Zelf doen we onze inkopen ook hier, al laten we al jaren het grootste deel van de boodschappen thuis bezorgen. Zo kwam het dat op een dag onze oudste met shirt en al naar de winkel vertrok en nog geen vijf minuten later onze boodschappen werden afgeleverd. Ineens schoot het door mijn hoofd. “Heeft die bezorger eigenlijk hetzelfde shirt aan?” Later die dag terwijl ik met onze jongste een rondje liep, schoot me deze vraag weer te binnen. Hierop volgde een voor mij zeer boeiend gesprek, waarin we duidelijk beiden verrast werden. De vanzelfsprekendheid van wat je ziet en waar ik geen weet van heb, omdat ik het simpelweg niet zie. Eerst het antwoord op de vraag: “Nee de bezorger heeft iets anders aan. Het lijkt wel op het shirt van onze oudste en heeft dezelfde kleur.” Vervolgens gingen we alle supermarkten af en vertelde onze jongste mij welke kleur daarbij hoorde. Van de supermarkten schakelden we over op andere winkelketens als de Hema, het Kruidvat, de Praxis en ga zo maar door. Van kleding gingen we over op de logo’s. Er ging een wereld voor me open. Tegelijkertijd sloot die zich net zo snel weer voor me. Voor mij heeft dit tenslotte geen enkele relevantie. Als ik een winkel binnenstap, zal de verkoper mij moeten aanspreken, want ik heb geen idee waar diegene is. Op zijn beurt was mijn zoon verrast toen hij zich realiseerde dat dit voor mij informatie en kenmerken zijn, waar ik niks aan heb. “Mam hoe denk je dan dat we vroeger toen we klein waren wisten naar wie we je moesten toe brengen als je in een winkel iets wilde vragen? Wij zochten natuurlijk iemand in de goede kleur kleding met een naambordje op.” Later die week als ik een key-koord zoek, bekruipt me eenzelfde soort gevoel. Natuurlijk al die dingen zijn in de kleur van het bijbehorende bedrijf. Nooit bij stilgestaan.