Mensen kijken

Wat doe jij op een terrasje? Of als je op het strand ligt? Wat is het leukste als je uit gaat? Goede kans dat je antwoord op al deze vragen zoiets is als "mensen kijken". Wat denk je dat ik doe op dat zelfde terrasje, het strand of als ik uitga? Precies, "mensen afluisteren." Niet eens omdat ik zo nieuwsgierig ben, de simpele reden is dat ik weinig andere alternatieven heb. Natuurlijk een leuk gesprek, genieten van eten of drinken, lekker vor je uit dromen, die varianten beoefen ik net als jij ook. Soms is mensen afluisteren heel onderhoudend. Als de inhoud van wat ze zeggen niet zo boeiend is of ik kan het net niet goed genoeg verstaan, ga ik over tot raadspelletjes. Hoe zouden ze elkaar kennen? Waar komen ze precies vandaan? Zouden er ook mensen bij zijn die nog niks gezegd hebben? Toch ervaar ik geregeld dat er veel meer te zien dan te horen is. Want als je ergens bent zonder andere mensen in de buurt dan valt er weinig te horen. Het verbaast me vaak hoe ongelooflijk veel er te zien is. Ik vraag weleens aan degene waarmee ik ben: "waar kijk je naar?" Natuurlijk kaniemand je niet constant vertellen wat er te zien is, daar zouden we beiden gek van worden. Het verrast me wel vaak wat iemand allemaal ziet. Wolkenluchten, gebouwen in de verte, de kleur van een vlinder, een overvliegende vogel, vliegtuigstrepen in de lucht, een fietser die voorbij rijdt enz. Afgelopen week waren we op vakantie aan het Grevelingenmeer. Veel tijd zaten we op ons terrasje achter ons huisje. Dat lag strak aan het meer. En ja er was veel te horen, maar volgens mij nog veel meer te zien. Bootjes die de haven in voeren, bootjes die met stoere jongens erin de show stalen door vol gas voorbij te varen, mensen die over de kade liepen, ,surfers, de zon die spiegelde in het water. Wat ik hoorde, bootjes die voorbij voeren, geklots van het water, voetstappen van wandelaars op de kade en de schreeuwende meeuwen. Na een uurtje was ik wel uitgeluisterd. Mijn man nog lang niet uitgekeken. Ik was blij met mijn luisterboeken, podcasts en muziek op mijn mobiel. als het saai werd, zette ik zo wat luister bij. Toch voelde het gek. Het leek wel of ik me deze keer meer dan anders realiseerde hoe weinig details ik mee kreeg van de omgeving. Wegvluchtend in muziek, luisterboeken en mijn gedachten. Me afvragend wat ik eigenlijk allemaal had gehoord wat mijn man niet had gezien.