Van rijk naar......

Ik herinner me het nog heel goed, de eerste dag waarop ik in een enorme stroom mede-ambtenaren Den Haag centraal uitliep. Ik dacht: "Ojee, als iemand me nu vraagt wat voor werk ik doe, moet ik antwoorden dat ik ambtenaar ben." Al na een paar uur ontdekte ik dat het prototype, koffiedrinkende ambtenaar niet bestaat. Maar hoe vertel je dat op een verjaardagsfeestje? Het woord "ambtenaar" roept toch iets op. En wat te denken van alle "jeuk"woorden die ik in al die jaren heb gehoord, geleerd en ja ook gebruikt? Het werk was leuk, boeiend en maatschappelijk relevant (nog zo'n woord). toch weet ik er geen betere term voor. Het is zoiets als: Vandaag op je bureau, vanavond op het journaal. Het vinden van een baan als net afgestudeerde blinde vrouw, ging niet vanzelf. Heel wat netwerkgesprekken, sollicitatiebrieven en teleurstellingen gingen eraan vooraf. In 2008 stak ik over naar het RIVM. Dichterbij huis, meer in de inhoud. Eerst als onderzoeker, later als beleidsmedewerker strategie. Deze overstap ging een stuk makkelijker. Gewoon via mijn werknetwerk. Wat een bevlogenheid, expertise en detailkennis was er. In het begin zat ik regelmatig met mijn oren te klapperen. De overeenkomst; altijd relevant. Vandaag in de media, dezelfde dag nog op je bureau. We maken er thuis altijd een spelletje van, weet ik de naam van de RIVM-collega die het woord voert in het journaal. Na een tijdje wilde ik iets anders. En waar en hoe zoek je dan? Het blijft lastig om als blinde sollicitant alleen gezien te worden op je kwaliteit. Toch ben ik vanaf 1 november geen ambtenaar meer. Wel denk ik dat mijn "rijke"kennis daar goed van pas komt. Ik ga werken bij stichting koninklijke Visio. In "het wereldje" dus, of toch niet? Mijn eerste indruk is zeer positief, ik heb er zin in! Deze blog verscheen ook in Oog, het magazine van de oogvereniging