Voor je eerste indruk krijg je nooit een tweede kans

Iedereen doet het. In de eerste minuut vorm je een oordeel over iemand. Wat zegt diegene, wat straalt hij uit en last but not least hoe ziet iemand eruit. Er zijn uiterlijke kenmerken waar je niet zoveel aan kan doen, groot of klein, sproeten of bleek, krullen of steil. Op andere heb je invloed. Kledingkeuze bijvoorbeeld, is zoiets waar je mee kan spelen. Als kind was het mijn moeder die bepaalde. Toen ik tiener was, keek zij mee en begonnen mijn zussen invloed te krijgen op mijn kledingstijl. Tijdens mijn studie waren het vriendinnen die mee gingen met shoppen, maar bleef ik waarde hechten aan het oordeel van mijn moeder. Altijd even bij haar checken of de aankoop wel echt bij mij paste. Rond mijn dertigste, vond zij zichzelf daar te oud voor. Ik ging opzoek naar alternatieven om er modieus bij te blijven lopen. Steeds koos ik een andere medestander als ik inkopen ging doen. Een vriendin, mijn man, een collega, een nichtje of combinaties daarvan. Allemaal heel gezellig, maar ik verlangde ernaar dit zelf te kunnen doen. Ik begon veilig, kocht zelf een t-shirt, een spijkerbroek, een paar schoenen. Dat ging goed. Ik ontdekte dat winkelpersoneel soms wat onthand was alles uit te leggen, maar me nooit dingen aansmeerde. Dus ging ik steeds een stapje verder in het zelf kleding kopen. Na een tijdje vond ik een vaste winkel, waar ik slaagde met leuke combinaties. Geregeld kreeg ik complimente over mijn kledingkeuze. Soms wandelde ik deze winkel binnen op een druk moment. Niet zo handig als je voor zowel de uitleg van het aanbod, het zoeken van de goede maat en kleur als het combineren van de kleding afhankelijk bent van de verkoopsters. Tijdens een van mijn winkelbezoekjes ontstond het idee voor een personal shopping. “Kom gewoon een keer na sluitingstijd, dan hebben we alle tijd voor je.” Ik dacht “Van zo’n privilege moeten meer blinde dames genieten.” Daarom vroeg ik een vriendin of ze zin had om mee tegaan. Zo zaten we afgelopen donderdag samen bij mijn winkel. Het voelde een beetje gek, het heele winkelcentrum was verlaten. We werden ontvangen met een kop koffie en wat uitleg over de kleuren van dit najaar. En toen gingen we opzoek. Voelen, beschrijven, overleggen, passen. Combineren, veranderen en beslissen. Terwijl mijn vriendin geholpen werd, had ik de kans om heerlijk zelf in de rekken rond te snuffelen. Wat een voorrrecht en een rust. Beiden slaagden we met mooie combinaties. We beklonken onze aankopen met een wijntje en praten na met de verkoopsters. . Die zelf net zoveel plezier hadden beleefd aan deze avond als wij. En of de service nog niet compleet was, werden we keurig thuis en op het station afgeleverd met tassen vol moois. In onze nieuwe combinaties hebben wij geen tweede kans nodig, de eerste indruk is gewoon goed!