Resultaten uit het verleden, bieden geen garantie voor de toekomst. Of toch wel?

De laatste jaren vieren wij in ons eigen land vakantie. Heel anders is het voor ons dus niet dit jaar. Omdat we de huidige situatie toch vreemd vinden, besluiten we onze drie weken vrij, te vullen met korte vakantietjes. We kunnen dan altijd nog iets skippen als het niet coronaproof meer is. Een hotelletje, een huisje in Twente en nog een paar dagen aan de kust. Als we de eerste keer thuiskomen na één hotelovernachting, voelt het alsof we heel lang weggeweest zijn. Dat zal wel komen omdat we al sinds half maart nauwelijks ergens anders dan thuis hebben doorgebracht. We hebben enorme lol als onze pubers verzuchten dat ze verlangen naar hun eigen bed, omdat de hotelkamer erg warm en hun nachtrust te kort was. Stelletje verwende nesten, neem je ze mee naar een luxe hotel, krijg je dit…. Onze volgende bestemming is een huisje in Twente. “Het verplaatsen van je huishouding,” zucht mijn man als we alles voor het huisje ingepakt hebben. Of je nu drie weken of een lang weekend gaat, alles moet mee. Van theezakjes tot zwemspullen, van spelletjes tot koffiefilters. Die laatste zijn we speciaal gaan kopen, want thuis hebben we die allang niet meer in gebruik. Het huisje ligt aan een zwemplas. Omdat het al dagen boven de 30 graden is, liggen we vooral in het water. Tussendoor spelen we 30-seconds. Hilarisch blijft dat. Onze pubers begrijpen elkaar in het beschrijven van de kaartjes veel beter dan ze onzs snappen. Dus spelen we meestal oud tegen jong. Als ik aan de beurt ben om te omschrijven, moet ik eerst het kaartje laten voorlezen door een van mijn tegenspelers en de begrippen uit mijn hoofd leren. Als ik geen idee heb van wie een bepaalde naam is, verzucht een van mijn zoons, “Dat is een voetballer mam, die ken je toch wel.” Het huisje beschikt over een airco en goede wifi dus onze pubers zijn dik tevreden. Als we vlak voor vertrek alles aan het opruimen en inpakken zijn, word ik aangenaam verrast. Terwijl ik de vaatwasser uitruim en mijn man het afval verzameld, komen onze pubers ineens in actie. De één met bezem de ander met de stofzuiger erachteraan. In no time is ons huisje veegschoon. Dan beginnen ze ongevraagd aan de “final check.” Alle laatjes, kastjes en hoekjes worden geïnspecteerd. Zelfs onder de bedden wordt gekeken. Ik schiet onbedaarlijk in de lach en roep naar mijn man dat onze investering zijn vruchten begint af te werpen. Hoewel resultaten uit het verleden natuurlijk geen garantie bieden voor de toekomst!